Antonín Leopold Dvořák (1841-1904)
Antonín Leopold Dvorak was een Tsjechisch componist, dirigent, muziekpedagoog, (alt-)violist en organist. Dvorak wordt gerekend tot de grootste componisten van zijn land.
Op 6-jarige leeftijd ging hij op school in Nelahozeves en kreeg hij van zijn leraar de eerste vioollessen. In 1853 vertrok hij naar Zlonice om Duits te leren, want deze taal was in Bohemen, dat toen deel van Oostenrijk was, belangrijk. Bij Antonín Liehmann, de dirigent van het kerkkoor in Zlonice, kreeg hij piano- en orgelles. Hij speelde in het kleine orkest van zijn leraar mee en begon met componeren. In de herfst van 1856 ging Dvořák naar Česká Kamenice, verbeterde zijn kennis van de Duitse taal en studeerde bij František Hancke. Vanaf oktober 1857 ging hij op de Duitstalige Praagse orgelschool en volgde hij algemeen openbaar onderwijs.
Van 1892 tot 1895 onderbrak Dvořák zijn docentschap aan het Praags conservatorium (sinds 1891) en hij werd directeur van het door Jeanette Thurber gestichte National Conservatory in New York City. Naast het werk aan het conservatorium vond hij ook tijd voor het dirigeren en vooral voor het componeren. Zo ontstonden belangrijke ‘Amerikaanse’ werken, als de symfonie nr. 9 in e-klein Uit de Nieuwe Wereld, opus 95, het strijkkwartet F-groot, op. 96. De laatste symfonie no. 9 werd zijn populairste werk.
Vaderlandsliefde, grote verbondenheid met de natuur, een diepe religiositeit, maar eveneens uitbundige levensvreugde komt in het werk van deze bescheiden mens tot uitdrukking, die met groot geduld vele mislukkingen doorstond, tot door de voorspraak van Brahms zijn Slavische dansen gepubliceerd werden en hij in de grote muziekwereld bekend werd. Hij heeft, rijk aan ideeën, immer fascinerende muziek geschreven.
Antonín Dvořák overleed in Praag op 62-jarige leeftijd.
Bron: Wikipedia (zoals samengevat op Bol.com)